« محمّدرضا دانش آموز 14 ساله‌ای است که بنا به گفته‌ی والدین اخیراً رفتارش تغییر کرده است. تا قبل از این، در باره‌ی آن چه که در ذهنش بود ویا در طی روز برایش اتّفاق می‌افتاد با پدر یا مادر صحبت می‌کرد و به حرف‌هایشان گوش می‌داد. امّا حالا هیچ چیز درباره‌ی خودش به آن‌ها نمی‌گوید و وقتی که والدین با او صحبت می‌کنند، اهمّیّتی نمی‌دهد، روی خود را بر می‌گرداند و یا پرخاشگری می‌کند. در اغلب مواقع ساکت است و یا با برادرش کتک کاری و جر و بحث می‌کند. »
وقتی با محمّدرضا در باره‌ی این مشکل صحبت می‌کنیم، می‌گوید: « مادرم نمی‌خواهد با من صحبت کند بلکه می‌خواهد برایم سخنرانی کند. می‌ترسم درباره‌ی خودم چیزی به آن‌ها بگویم چون دنبال سوژه‌ای می‌گردند تا از من انتقاد کنند. »
همه‌ی ما در زندگی روزمرّه با افراد مختلف و در موقعیّت‌های گوناگون ارتباط برقرار می‌کنیم امّا تنها عدّه‌ای از ما می‌توانند رابطه‌ای صمیمی، مثبت و معنا دار با دیگران داشته باشند. ارتباط، نوعی عمل متقابل است که در آن پیام‌های کلامی و غیر کلامی ردّ و بدل میشود.
منه امروز صحبت منبع
درباره این سایت